يک کارشناس مخابرات درباره راهکاري براي رفع مشکلات شهرداري و اپراتورها بر سر مکان‌يابي آنتن‌هاي تلفن همراه اظهار کرد: براي رفع اين موضوع مي‌توان از BTSهاي چتري و آنتن‌هاي جهت‌دار مثلاً 60 درجه يا 120 درجه بهره برد تا تعداد دکل‌ها کم‌تر شود.
دکتر عليرضا ذوالقدر اصلي در گفت‌وگو با خبرنگار ارتباطات خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، آنتن‌هاي BTS موسوم به چتري را راهي براي ارتقاي عملکرد بهتر سيستم و تقليل دکل‌هاي مخابراتي BTS عنوان کرد و گفت: در اين سيستم مي‌توان تنها يک BTS داشت و چندين آنتن که با زاويه تابش‌ها و توان‌هاي متفاوتي برروي آن قرار گرفته‌اند، کار تغذيه سلول‌هاي مختلفي را در شبکه برعهده داشته باشند؛ در سيستم چتري هر يک از آنتن‌ها يک قسمتي از شبکه را پوشش مي‌دهند.
اين استاد دانشگاه ادامه داد: هم‌چنين مي‌توان آنتن‌هاي توزيع شده کوچک (DAS) نصب کرد تا امواج را به‌راحتي به داخل ساختمان‌ها، مجتمع‌ها و برج‌هاي مسکوني و تجاري برساند و کيفيت خوب ارتباطي با توان تشعشعي کمي امکان‌پذير شده و احتياج به نصب دکل‌هاي حجيم و سنگين نباشد.
او هم‌چنين استفاده از تکنيکي به نام نواحي ميکروسل را هم مؤثر عنوان کرد و گفت: در حقيقت يک نوع تکنيک پيشرفته و اصلاح شده، آنتن‌هاي چند جهته اما مشترک است که هم ظرفيت شبکه را افزايش مي‌دهد و هم از ميزان يا توان تشعشعي امواج مغناطيسي در يک نقطه مي‌کاهد و به جاي دکل‌هاي بزرگ مي‌توان از دکل‌ها و آنتن‌هاي کوچک‌تر استفاده کرد.
وي خاطر نشان کرد: البته غير از مخابرات بي‌سيم زميني، مخابرات ماهواره‌يي نيز در کشورهاي پيشرفته و حتي ايران موجود است اما به علت هزينه‌هاي زياد مکالمه که در حدود 5/1 تا 2 دلار در دقيقه است، از اين سيستم استقبال چنداني به عمل نيامد اگر چه مزاياي ويژه خود را به خصوص براي نقاط کوهستاني و صعب‌العبور و بيابان‌ها و نقاط کم جمعيت هم دارد.
اين کارشناس درباره علت استفاده از آنتن‌هاي BTS در کشور اظهار کرد: کلا دو نوع شبکه ماهواره‌يي و زميني براي ارتباطات مخابراتي بي‌سيم موجود است؛ در شبکه‌هاي ماهواره‌يي ارتباط از طريق ماهواره است که HAND SETها و يا گوشي‌هاي مخصوصي دارند که مستقيماً با ماهواره‌هاي مخصوص در مدارهاي پايين‌تر (LEO) در ارتباط هستند.
اين کارشناس مخابراتي ادامه داد: اما شبکه‌هاي زميني داراي دکل‌هايي هستند که آنتن‌هايي برروي آن‌ها نصب مي‌شود و به اين آنتن‌ها اصطلاحاً BTS مي‌گويند که با گوشي‌هاي موبايل در ارتباط دو طرفه هستند.
او با اشاره به وجود راه‌هايي براي کم و زياد کردن تعداد BTSها در سطح شهر ابراز کرد: شبکه‌هاي آنتن‌هاي توزيع شده (DAS) يکي از راه‌حل‌هاي موجود است که در داخل و خارج کشور کاربرد دارد و نحوه کارکرد آن‌ها به گونه‌اي است که مي‌تواند داخل برج‌ها و زيرزمين‌ها را که ممکن است امواج مغناطيسي به خوبي وارد فضايش نشود، پوشش دهد، زيرا مکان هايي هستند که امکان نصب BTS را بنا بر دلايل اختلال در زيبايي شهر، غيرممکن بودن نصب آن‌ها در يک نقطه خاص و يا مضر بودن براي سلامتي انسان ندارند.
اين کارشناس مخابرات عملکرد آنتن‌هاي توزيع شده را براي مکان‌هاي بسته و داخل ساختمان‌ها مناسب دانست و خاطر نشان کرد: DASها، آنتن‌هاي کوچکي را در ديد مستقيم BTS اصلي قرار مي‌دهند و توسط آن‌ها امواج را به درون ساختمان‌ها پس از تقويت هدايت مي‌کنند که البته در جهت عکس هم سيگنال گوشي‌ها را پس از تقويت به طرف BTSها روانه مي‌سازند.
وي درباره شنيده‌اش مبني بر اينکه در کشور کانادا آنتن‌هاي BTS موجود نيست عنوان کرد: در اين راستا با انجام مکالمه تلفني با يکي از همکاران و اساتيدم در کانادا، مطلع شدم که هم در کشور کانادا و هم در آمريکا اين آنتن‌ها در حال حاضر وجود داشته و مشغول به کار هستند.
ذوالقدر با بيان اينکه حجم سيستم‌هاي DAS با BTSها قابل قياس نيست بيان کرد: کشورهاي آمريکا و کانادا تعداد BTSهاي کمي دارند زيرا شبکه تلفن موبايل آن‌ها بر سيستم CDMA مبتني است که تعداد سلول‌هاي لازم و درنتيجه تعداد BTSهاي لازم در آن در مقايسه با سيستم تلفن همراه در کشور ما که مبتني بر سيستم GSM است، بسيار کم‌تر است.
او ادامه داد: سيستم تلفن موبايل GSM در اروپا و بعضي کشورهاي آسيايي مانند ايران استفاده مي‌شود. اما در کانادا و آمريکا و بعضي کشورهاي ديگر قاره آمريکا و بعضي نقاط ديگر جهان از سيستم موسوم به CDMA استفاده شده است.
وي گفت: الگوي سيستم GSM کشور ما از اروپا و فرانسه است، در حاليکه سيستم CDMA مختص آمريکا و کاناداست و تفاوت اين دو شبکه در تعداد سلول‌هاي آن‌ها و نحوه ترکيب سيگنا‌ل‌هاي مخابراتي کاربران است که مناطق را تقسيم‌بندي مي‌کند و بايد گفت که سيستم CDMA بالعکس GSM به تک سلولي شهرت دارد.
اين کارشناس مخابرات سيار تبديل سيستم GSM به CDMA را با تغييرات قابل ملاحظه در حوزه زيرساخت‌هاي سخت‌افزاري و نر افزاري دانست و خاطرنشان کرد: بيش‌تر تغييرات شامل حال سيستم‌هاي نرم‌افزاري و مراکز سوئيچ و BTSها خواهد شد و به عنوان مثال اگر شبکه GSM را به عنوان يک تور برروي يک شهر در نظر بگيريم، در مرکز هر شش ضلعي اين تور يک آنتن قرار مي‌گيرد.
او ادامه داد: البته مي‌توان به جاي نصب آنتن در مرکز هر سلول، در گوشه مشترک سلول‌ها يک BTS با چند آنتن جهت‌دار نصب کرد و به اين ترتيب تعداد دکل‌ها را به يک سوم و حتي يک ششم در سيستم GSM تقليل داد.
اين استاد دانشگاه درباره عوارض و زيان‌هاي BTS تصريح کرد: اگر تشعشعات الکترومغناطيسي به مايعات و آب بخورد موجب جذب حرارت مي‌شود و به عنوان مثال در اجاق مايکروويو امواج الکترومغناطيسي برروي غذا متمرکز و موجب گرم شدن غذاي مرطوبي که در محوطه آن موجود است مي‌شوند.
او افزود: تابش تشعشع مغناطيسي در آب موجب جذب مقداري از امواج توسط آب و در نتيجه افزايش حرارت در آن مي‌شود و اين امواج به اين دليل که بيش از 60 درصد بدن انسان هم از آب تشکيل شده مي‌توانند موجب بروز گرما به‌خصوص در بافت‌ها و نسوج نرم و سلول‌هاي بدن مانند مغز و غدد داخلي و جنين انسان شوند که احتمال تشکيل تومورها و غدد سرطاني و سردردهاي عصبي و عوارض ديگر را در پي خواهد داشت.
اين استاد دانشگاه خاطر نشان کرد: بايد دانست سيستم‌هايي از قبيل موبايل که در کنار گوشي قرار مي‌گيرند، مي‌توانند آسيب‌هاي شديدتري را به نسبت خود BTSها به همراه داشته باشند، به‌خصوص در زماني که از BTSها دور هستيم، تشعشعات موبايل‌ها براي برقراري ارتباط با آنتن‌ها بيش‌تر از حالت عادي خواهد شد.